تمامِ توانم را جمع میکنم !
میخواهم از بودن هایت
بودن هایِ صورتی مان بنویسم (!)
پرده ی اشک را مدام کنار می زنم و . . .
از حسرتِ نداشته ها
از دلتنگی هایِ بی بُعد
از بارونِ گاه و بی گاهِ شبانه وُ
از نبودن هایمان که بُگذریم
چیزی جز هاشورِ بی پناهی را نمی توان کشید !
نمی توان نِگاشت . . .!
بابونه ی لحظه های بی کَسیِ کوثر ;
آغوش , آغوش که می گویند ,
همین بغل گرفتنِ زانوانِ غم گرفته ی
بی تو زیسته است دیگر...
هااا ؟!
(بی نشان)
دل نوشت هایِ من+دیگران :
ـ یغما گلرویی با زبانِ دلم گفت : کبوتری هستی که ردپایِ پریدنت , بر بامِ تمامِ ترانه هایِ من , پیداست !(اصلن برایِ تو گفته, کی به کیه!؟!)
ـ هر آشنایی تازه , اندوهی تازه است (وااااخعا !)
ـ هر سلامی , سر آغازِ یک حداحافظیِ دردناک است !( دور از جانِ من و دل!)
ـ همه ی لبخندها تکراریست . . . جز عکسِ تو در خیالِ آبستنِ هزار و یک غمِ من!
ـ باید برم یا تو نمیخوای بمونی ؟! (بــــُــــــغـــــــــــض)
دلتنگ شدن برایِ پــــــــــیـــــــــــــوندَم !:
پناهی می گفت:
*وقتی نباشی ... هیچی با هرچی دیگه برام فرقی نمیکنه*
اما کوثر میگه :
*وقتی نباشی . . . زمین دلیلِ گردشش رو برایِ ادامه ی حیات از دست میده!
دیگه دیوووونه وار میچرخه!
بی هیــــــــــــــــــــــــــــــــــــچ دلیلِ جغرافیاییُ
دِلی !
به جانِ ماه بانو !
بهار که برود
دیگر امیدی نمی ماند
حتی برایِ دلی
به امیدِ مهمانِ سرزده ای !
که لااقل هم نامِ تو باشد !
نترس!
رفتنم به قصدِ فراموشیست !
بدونِ بلیطِ بازگشت !
(بی نشان)
بی کسی , نوشت :
ـ من , تو را . . . او را . . . کسی را دوســـــــــــت می دارَم !
- دلم, پاکیِ نگاهی را , اسیـــــــــــــــر است !
ـ منُ آرزویِ پرواز !
ـ خیالَت را در آغـــــــــــــــوش , کشیده ام . . . راستی, تو کِی رفته ای (؟)
ـ تو و نِگاهت , تنها چهره ی بی نقابِ این روزگارِ پُر از تکرار !
پـــــــــــیوندم , دلم تنگ شده , زیـــــــــــــــــــــــــــاد :
به قولِ استاد:
* یه روزی زمینُ ترکش می کنم !*
می نشینم روبه رویِ سکوتِ چشم هاتُ
دل میدهم به عمقِ نگاهت
یه روزی عینِ همین روزا
واژه هام ته می کشن ;
اونوقت میشیم ,
منُ
توُ
یه دنیــــــــــــــــــا عاشقونه هایِ بی صدا
مگه نه , ماه بــــــــــــــانو؟!
.jpg)
این روزها
طعم نبودن ها را
با هر وعده از غذایم قورت می دهم !
چیزی شبیهِ همان قرص های روان گردان !
چیزی شبیهِ فرو کردنِ خنجری در دهان !
(بی نشان!)
پ.ن :
- گفتم: می شود
-گفتی: نه!
-گفتم : می شود
-گفتی : نه
-گفتم : اصلن بــــــــــــاید بشود !ها؟
-گفتی : نه !
اگر نشد هم ;
* به دَرَک * را برایِ همین روزها گذاشته اند دیگر !
من هنوز هم ماتِ استدلال هایت هستم!
مثلِ چشم هایت ,
در زیرِ نورِ حرم !
تسلیت نوشت :!
بـــــــــــــــــُـــــــــــــــــــغــــــــــــــــــــض می شوم برایَت. . . برایَــــــش . . .!
پیوندم :
صدایم را به خدا می رسانی؟
بگو کوثر فریاد برآورده که :
خدایا
مثلِ همیشه دستانم را بگیر;
اما این بار
کمی محکم تر !
خیالم راحت باشد دیگر ,
راحته راحت ماه بانو ؟!
اين وبلاگ يخ زده است ...
مثل دلهايمان ...
عاشقانه ها را زين پس بايد بين تارهاي تنيده عنكبوتي كه روي اين دل خسته را پوشانده جستجو كرد!!!
کوثری که روزها
شب ها
یا در هق هقِ ثانیه هایِ دلواپسی
امید به زندگی را در وجودت تزریق می کرد
غریبه ی آشنایی بود
که وجودش محتاجِ قطره ای از آنـــــــــــــهمه محبتی بود
که لحظه به لحظه عطش نداشتنش را با دل , زمزمه میکرد (!)
هوایِ دلم ابریست
بی هیچ رعد و برقی
یا نم نمِ اشکی!
تنها بغض رسوب می کند و بغض!
امیدم بویِ ناااا گرفته ست خدا !
قدری تابشِ محبتت را آرزوست !
(بی نشان)
برا دلمون , نوشت :
= برگ برگِ دفاترم , آبستنِ ترانه ای تازه است . . . قدری لبخند بزن , بابونه !
= تابستان هم که باشد , یخ می زنم در این برودتِ بی کسی !
= مرا تنـــــــــــــگ , در آغوش بگیر !
= باز هم ترانه بازیِ من , با حسِ دستانِ تو !
= کمی آهسته تر سکوت کن !
= شنا در این مکان ممنوع (احتمال غرق شدن=شعر هایِ این شاعرِ بی سر و پا ,خیسِ دلتنگی ست !)
به یادت , پــــــــــیـــــــــــــــوندم :
عزیزکم ;
ما همه زاده ی سرزمینِ بی چتریم !
من تنها به تو ,
به کودکی هایمان ,
به خنده ها و اشک هایِ گاه و بی گاهمان
مدیونم و .... بس !
و اینجا تنهایی جایی ست
که ما هیچ دِینی به آن نداریم ...
سهمِ تو همان آسمان است , ماه بانو !
گاه می بایست
از میانِ انعکاسِ نور
لابه لایِ روزنه ی پنجره ی اتاقی نمور
لبخندِ ملیحِ خدایی را یافت . . .!
گاه باید,
برایِ زنده ماندنت حتی
بهانه هایِ تازه پیدا کنی
حرف هایِ تازه ...
رنگ هایِ تازه ...
و گاهی نیز,
عشق هایِ تازه . . .!
اما من ,
با مرورِ خیالاتِ کهنه ام
همچنان خوشم!
مرا به حالِ خودم بُگذار , روزگار!
(بی نشان)
پ.ن :
+ هنوز هم یادت ,یادآورِ آرامشِ نداشته ی من است !
+ خدا کند رفتنت , دروغ باشد !
چشمانم را نیمه باز نگه می دارم...
پلک نمی زنم!
میدانی;
آخر. . .
هیـــــــــــــــــچ چیزِ این دنیا
به دیدن با حجمِ وسیع
و باز کردنِ تمامِ چشـــــــــــــــــم , نمی ارزَد !
فی البداهه نوشت :
+ مملوم از حرف هایِ بی جواب. . . از تپش هایِ دلم , لبریزِ عشقی نابِ نـــــــــــــاب (!)
+ دلِ بند زده , خریداری؟!
+ قسم خوردم که دستات مالِ من شه . . . نگاهِ اون دو چشمات مالِ من شه. . . قسم خوردم که تا دنیا به دنیاست . . . تمومِ عاشقی هات مالِ من شه!(چه فی البداهه ی لوسی!)
+ فکرشو کن اگه یه روز, دست بذارم رویِ تنت. . . من بمونم تو دنیاتو , بگم: بشم یارِ غمت؟ (بشم؟هوووم؟!)
دل نوشت :
ـ همه ی دنیا رو گشتم , نبود هیچ کس مثِ تو
تویِ این قحطیه عاشقی , کی بِت می گفت برو؟
تویِ این شبایِ دلتنگی, پُر از اشک و نگاه
تو روزایی که دلم داد میزنه پیشم بیا
تویِ نم نم چِشا , میگفت دلم با اشک و آه
بخدا دنیایِ بی بابونه رو نمیخواما
میشه لبخند بزنی تا غصه ها تموم بِشَن؟
تو گوشم حرف بزنی , چشمِ حسودا کور بِشَن
میشه باز هوار کشید , آی آدمای بی وفا
اینه بابونه ی کوثر , خوب نگاه کُنِش ,ایــــــــــنا !
تو بگو کابوسِ کوثر یه روزی تموم میشه
تویِ دنیام پُرِ از شادی و کهکشون میشه
تو بگو , خدایِ قصه ها چه مهربون میشه
اونکه من دوسِش دارم , پیشم میمونه همیشه!
(بی نشان)
سلام , پــــــــــیـــــــــوندم :
روزایی که نیستی
نه این که نباشی ها ,
نه. . .
یه جورایی رنگِ روزامون فرق میکنه!
آبی آسمون میشه نیلی!
انگار خروار خروار بغض رو
تو بغلش نگه داشته !
اما تو که یه روز میای دنبالم...
مگه نه , ماه بانو ؟!
میدانی بابونه ی بی نام و نشـــــــــان !
صحبت از نبودن هایِ تدریجی نیست;
آخر
شبِ چشم هات که نباشد
خواب نمیرود کوثرِ قصه ها !
روزهایش همانند کـــــــــــــــابوس می شوندُ
شب هایش تلنگری ست , برایِ حسِ نداشته هایش !
دلم . . .
دلم گرفته از خودمُ
خاطره هامُ
دنیامُ
هواااااااااااار هواااار فریادِ تو گلو خفه شده م . . .
راســـــــتی
بی من
هنوز هم
دنیا به کام است ؟
این روزا دلم گرفته , از تو وُ نداشته هام !
تو که گفتی میمونی , هرجایِ دنیا بات میام
این شبا ماه رو میبینم که دلش پُر از غمه
نکنه عینِ منم , غم میخوره یه عااالمه ؟!؟
(بی نشان)
چیزی شبیه به : دِل , تَنگی:
ـ دلم محدود شده ست . . . تنها در چهار دیواریِ خیالِ تو !
ـ خدایی , از دوزخِ این دنیایِ بی بابونه نجاتم بده !(آمــــــــــــــــــين !)
ـ نشسته ام کنارِ خدا . . . کمی گَپِ عاشقانه دارم !
ـ نفرین به بودنی که با دَرد همراه اســـت , نــــــــفـــــــــــــــــــــریـــــــن !
ـ پیله ی تنهایی دوخته ام . . ; به امیدِ پروانه شدن !
منُ یادِ تو , پـــــــيــــــوندم :
اگر تمامِ جاده هایِ دنیا را صاف کنم
باز هم تو نیستی
در انتهایِ این راه که لنگان لنگان می آیم !
پرواز را به من هم بیاموز. . .
اینجا دیگر جایِ ماندن نیست ;
قصـــــــد کـــــــــــــــــــــــــــــــــــوچ دارَد دلم از این ویرانکده , ماه بانو !
هق هق نوشتی از جنسِ کوثرانه :
یه روزی بهت میگم , عاشقی هام بهونه بود
واسه یِ داشتنِ تو , ستاره ها نشونه بود
یه روزی دستایِ تو یخ می زنه بی نَفَسَم
یادِ اون لحظه میفتی که می گُفتم : بی کَسَم !
یه روزی دل می تَپه برایِ داشتنم ولی . . .
دیگه کوثر نمیشه برایِ زخما , مرهمی . . .
یه روزی ترانه هام , سهمِ غریبه ها میشه
دیگه این *دوسِت دارم* , واسم یه رویا نمیشه !
تو برو , دست می کِشَم از عاشقی هایِ محال
این منُ یه دل که پَر پَر شده تو خواب و خیال !
(بی نشان)
پ.ن :
گاه گاهی کلمات بی واسطه ردیف می شوند و
قافیه ها بغل بغل بیت ها را در آغوش می گیرند ;
چیزی شبیهِ همیــــــــــــــــــــن (!)
.jpg)
نبودنت چیزی شبیهِ قایم باشَک است ;
می شمارم مُدام . . .
ده
بیــــــــــست
ســــــــــــــــــــــــی
چهــــــــــــــــــــــــــــــل
پنجــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاه
شصــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
هفتــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاد
هشتـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاد
نـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود . . .
و هربار تا به نود می رسم می ترسم,
می ترسم صـــــــــد را بگویم و تا چشم باز کنم تو نباشی!
درست شبیه به همین روزهایی که رفته ای !
نه
دوباره می شمارم !
شاید اصلا یک قایم باشک بچه گانه باشد اصلا ,نه ؟
بیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــام ؟!
(بی نشان)
تبریکاتِ ویــــــــــــــــژه نوشت :
+ مامانی . . . تولدِ روزتون مَبارَک (!)
+ ای جونم بی بی , چه خوشگل میشی وقتی موقع هدیه گرفتن از خجالت لوپ هات گُل میندازه!الهـــــــــــــــــــــــــی صد و بیست سال سایت بالا سرمون باشه همه ی نفسِ اهلِ خانه !
+ نــــــــــــــــــــوچ , من اونقدرا بی عقل نشدم که برا سالی یه روز و یه کادو دُم به تله بدم بنده خدا !(بعله, همیــــــــــنه که هست !)
+ ای خُداااااااااا , دِگر بار نیز هدیه مان به درد نخورد ! لطفا هدایا را با مادران خُشکه حساب کنید !(تو بگو هُشدار , اما تجـــــربه ست فرزندم , تجــــــــــربه !)
دل نوشت :
ـ هنوز هم به یادِ تو لبخند میزنم (!)
ـ یه روزی از همین روزا , سکوتِ این لبانِ بسته داااااااااد می شود !
ـ ببینم اصلا , زندگیِ من جهنم است یا جهنم , همین زندگی ست ؟!(هاااا؟!)
ـ برای مَرگِ آرزوهایم , الفـــــــــــــــــــــــاتحه مع الصلــــــــــــــوات !( الهی لال از دنیا نری ,دومیش رو بلندتر بفرست !)
روزت مبارک , پـــــــــــــــــیـــــــوندم :
عروسِ سپید نپوشیده ی من
این روزها نبودنت نه فریاد می شود
نه ضجه هایی که آتشِ جگر را بسوزاند
درد می شود رویِ هم
تا نفس کم آورم برایِ کشیدن
روزت مبارک نوعروسِ خاطراتِ شیرینِ کوثر !
روزت مبارک ماه بانو . . .
پ.ن :
برای شادی روحِ دوستِ عزیزم که لباس عروسش هنوز نپوشیده مانده , اگر فاتحه ای از جان و دل بگویید , دلم را دنیا دنیا شاد کرده اید . . .
کوثر و انبوهی از بُغض . . .
می گویم بنویس کوثر
بنویس
تا قلم ناله بزند بر روی کاغذ و
آه از نهادِ هرچه بیت و قافیه است
بُلند شود
اما تو
خودِ خودِ تـــــــــــــو , دَم نزن!
بُگذار حسابِ تمامِ دلتنگی ها را
روزهایِ ثانیه شُمار را
نفس های بی قرارُ
اشک هایِ بی اختیار را
بُگذارد به گرمایِ جنوب و غروبِ عاشق کُشش
* من به عشقِ تو خوشَم . . .
تو به عشقِ هرکه هستی ,خـــــــــــوش باش !*
لعنتی
باز هم این برگه ی خیس
نگُذاشت حرفم را تمام کنم . . .
لـــــــَــــــــعـــــــــــــــــنـــــــــــــــــــــــــــــــت !
پ.ن :
زین پَس ,
حروف را کنده کاری میکنم بر روی سنگ!
هم سخت است!
هم با چند قطره ی ناقابلِ اشک
خیــــــــــــسِ دلتنگی نمی شود !
هذیان نوشت :
+ خودمُ , خُدامــــــــــــــــو عشـــــــــــق است !
+ آرام تر سکوت کن , صدایِ بی تقاوتی هایت آزارم می دهد !
+ وقتی برای خوشبختی ام دعا کردی , یعنی نِگاهت سهمِ دیگری خواهد بود . . .
+ عبور و مرورِ غریبی ست . . . فقط با من بگو هستی هنوز , یا باز رفته ای ؟!
+ عشق را گذاشته ام کنار . . . قول داده ام ترکش کنم و به زندگی برگردم !(یک قولِ زنانه ی زنانه)
+ حوای عشق , رفتن اختیار کن . . . گاه باید بی آدم کــــــــــــوچ کرد ! آدم است و هزار و یک حوای دلفریبِ دیگر . . . دل زده ای بانوی موج و دریا !دل زده ای!
فریــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاد نوشت :
بــــــــــــــي تو زیستن !
بــــــــــــــــــــــــــــی تو نفس کشیدن !
بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی تو
حالتِ تهوع گرفته ام از این گردشِ ناماندگارِ چرخِ همیشه گردانِ نـــــــــــــــــــــــآمرد !
آری ;
کوثر یا به عشقش خواهد رسید
یا فلوکستین خور می شود !
قانون قانون که می گویند , همین است دیگر(؟!؟)
منو یادِ تو , پـــــــــــــیـــــــــــــــوندم :
همه میخوان این نور کوچیک
که داره تو وجودِ کوثری آروم آروم چشمک میزنه رو
بِکُشَن !
میای یه بار دیگه عینِ اون روز
قورباغه ببریم بندازیم تو یقه شون؟!
شاید مثلِ (....) غش کردُ
منو تو نور رو دست به دست کردیم برایِ روشنیِ خیالمون
هااا , ماه بانو ؟
دست دراز می کنم
بالا و بالاتر . . .
ببــــــــــــــین !
قدم نمی رسد!
کمی پایین تر نمی آیی؟
دست هایِ خالی را
دل های تُهی را
چشم هایِ به سراب نشسته را
اصلا از همه ی احوالاتِ پریشانم بُگذریم
قدری دلتنگی ام را دریاب ,
خدایِ مَن !
بغض نوشت :
ـ دستم را میگیرد درست در مرزِ رسیدن. . . میگوید همان است؟ با شوق میگویم :آری...آری همین ! میگوید بله , می دانم ! اما خواستم بدانی میدانم و نمیدهم! اعتراضیست ؟! من و انبوهی از نقطه چین ها . . . (گفتگویی کاملا صمیمانه مابینِ کوثر و خُدا !)
ـ خدای خوبم , تکه تکه که کردی دلم را... لااقل هرکدام را جایی بپاش...تابستان است و گرما, شاید پرنده های گرسنه سیر شوند !
ـ از کُدام خطِ قرمز گذشته ام که این چنین زمین گیر شده ام , معبودم ؟
ـ این من , همان منِ دیروز نیست ! نه؟
ـ گریه کن کوثر , گاهی سیلِ دیدگان, شاید تسکینَت ندهد , اما صدای شکستنت لااقل به گوشِ اجانب نمی رسد !
درد و دل :
خدایی ;
تو مطمینی؟
اگه آره , که هیــــچی . . .
اما . . . همیشه هرجایی یه تبصره داره ,مگه نه؟
این یه خواهشه خدا . . . عینِ همه ی خواهش های ۲۰ و چند ساله ام !
خدایی
خوااااهــــــــــش 
پــــــــــــــــیــــــــــــــوندم , بازنده ام همچنان ! ببین !...:
بازی که می کردیم
من زمین میخوردم و تو مدام
دست هایم را میگرفتی
من گریه میکردم و تو
مداااام دلداری میدادی
اینبار هم زمین خوردم!
اما کسی نیامده
نخواهد آمد. . .
کاش مثل همیشه سرم شکسته بود
نه دلم , ماه بانو . . . !
تبادل
لینک هوشمند