مرا به یاد می آوری؟
کبوتری در انزوایِ مهتابِ بی کسی
که طعمِ پرواز را
سال ها زِ یاد بُرده بود . . .
هنوز به یاد دارم
تو بالِ باورم شدی
و بهانه ی پرواز ...
و این روزها
آسمان بدونِ تو
تابوتِ مرگِ من است
به دستِ باد . . .
از مرگ که نه ,
از نبودِ لمسِ عشق می ترسم , بابونه . . . (!)
(بی نشان)
خط خطی نوشت :
+ قـــــــفــــــــــس آشیانِ من است , وقتی سهمِ نِگاهت , در آسمانِ دلم نیست !
+ سوختن و ساختن , کارِ آسوده ایست . . . اما بی تو زیستن , را یاد نخواهد گرفت ; دلم !
+ ماهِ تمام هم غبطه می خورَد , وقتی خیره می شوم به صورتت ... سیرتت ! چه برسد به حسودانِ ناماندگار این دیار !
+ نامم را خط بزن از لیستِ زندگی...
+ سهمیهِ اضافی عمر * (فروشی) *
+ کافر شده ام ; تا می گویند خدا ,نامِ تو را هِجّی می کنم ( - - - - ) !
به یادت هستم , پـــــــــــــــــــیوندم :
عاشق شدن
تنها کارِ ناممکنِ روزگاری ست
که نه دلی مانده استُ
نه دلبری . . .
مانده ام اینهمه رسوبِ احساس را
وقتی که نیستی در آغوش
چگونه به پایت بریزم , ماه بانو !
بهانه هایِ دلتنگی زیاد است . . .
اما خداحافظیِ آخرت
تلنگر محکمی بود
به چهارپایه ی منِ اعدامی !
معلق می شوم!
میانِ آسمان و زمین . . .
با طنابی که مرا به آسمان وصل کرده
اینگونه به تو نزدیکترم بابونه , مگر نه؟!؟
(بی نشان)
هذیان نوشتِ کوثرانه :
ـ شاعر میگه :صد بار اگر توبه شکستی . . . , نه وایسا ببینم , واقعا بازم روت میشه توبه کنی کوثر ؟!( خود سانسوری! + خودزنی)
ـ عمقِ فاجعه زمانی ست ,که دل بخواهدُ , دِگَر دلبری نباشد !
ـ من اعتراف می کنم عاشقم ; مهم اراده ی من است و ارادتِ دل , گیرَم نه کسی داشته باشم و نه چیزی....مهـــــــم این است عــــــــاشقم!
ـ نبودِ ضمیرِ مجازیِ تو , تنها گزینه ی انحرافیِ زندگیِ من است (!)
ـحالا تو تمامِ خطوطِ ارتباطی مان را قطع کن ; با لرزشِ دست و نبضِ ناموزونِ دل و دیده ی تارَم چه کنم ؟!
ـ من خواب می بینم , نه چپ می شوند و نه راست! مستقیمِ مستقیمند ! خوابی سراسر تعبیرِ عاشقانه (!)
ـ سیمِ زندگی ام را از پریز بکش ; پُر مصرف شده ام و به درد نخور! یارانه ی عاشقانه هایم کفافِ خرجِ اضافه را نمی دهد!
(بی نشان)
تو در یادِ منی , پـــــــــيــــــــــــــوندم :
تو میدانی
به یادِ کسی بودن
زمانی که او ذره ای به یادت نیست
عینِ مُردن است
شبیه همان * مرگِ تدریجیِ یک رویا*
درد دارد احساسش, نه ماه بانو؟!
من از خیالِ های شبانه می آیم
آنجا که ترانه هایم
سرودِ مرگ می شوند !
و کودکِ گریانِ عاشقانه هایم
آغوشِ تو را بهانه می گیرد . . .
برایِ دل که نه;
گاه گاهی ,
به بهانه ی لمسِ یادهایِ به خاطر مانده مان برگرد!
نه عشق هایِ به گِل مانده !
(بی نشان)
حرف هایی از جنسِ دل ـ تنـــــگی !:
+ مجازاتم کن . . . به حبسِ ابدی در حصارِ تنهاییِ دلت !
+ گرسنه که باشم . . . شاید غزل هایِ بی قافیه را هم ببلعم!چه رسد به عشق هایِ تاریخ انقضا گذشته!
+ قانون می گوید, نه من ! . . . دوست داشتن, عیــــــــــــــنِ گداییِ یک ریالی در قرنِ ۲۵ است! قانون می گوید !
+ برقص با خیالِ آزادی از اسارتِ دوست داشتنم! برایِ من, وقتی اسیر نباشی , مقتولِ عشق خواهی شد !... تا می توانی برقــــــــــــــص!
+ کورِ مادر زادم... وقتی تو جایی در این مدارِ زندگی باشی و چشم هایم نبینَدَت !
تنها به یادِ توست , پــــــــــيـــــــــــــوندم :
بی بهانه دوست داشتن
چیزی شبیهِ یادِ تو می شود
در خیالِ کوچه پس کوچه های دلتنگی مان . . .
زیبا شده ای ;
زیبا تر از عکسِ تولدی با روسری قرمز , ماه بانو !