تهِ خطِ لووووکس !بِلاگ !
سَلـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــام اتاق دلتنگی هایِ همیشگیِ خاک خورده م !
پ.ن :
زیـــن پس در همان غارِ همیـــشگی بلاگفایی مان هذیان نویسی می کنیم...ولاغیـــر !
منُ
توُ
یه فاصــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــله !
تو در انتهایِ هر بودُ نبود
منُ حسِ خالیِ شهرِ کبود
تو در این بُهتِ سکوتِ بی کسی
منمُ بغل بغل , دلواپسی
. . . ! :
+ قورت میدم بغضِ صدامو... تو بخند تا تهِ قصه !
_ منم ُ منم , یه نیم من! . . . توییُ تویی,همون دنیایِ این مَن !
+ دل دل می کند وقتِ رفتن . . . عجیـــب پایِ دلش می لنگد!
- یادش بخیر . . . دنیایی داشت کوثرِ شهرِ قصه ها (که شده نن جونِ شهرِ غصه ها!)
+ انبوهی از نقطه چیـــن ها (!)
مرا به یاد می آوری؟
کبوتری در انزوایِ مهتابِ بی کسی
که طعمِ پرواز را
سال ها زِ یاد بُرده بود . . .
هنوز به یاد دارم
تو بالِ باورم شدی
و بهانه ی پرواز ...
و این روزها
آسمان بدونِ تو
تابوتِ مرگِ من است
به دستِ باد . . .
از مرگ که نه ,
از نبودِ لمسِ عشق می ترسم , بابونه . . . (!)
(بی نشان)
خط خطی نوشت :
+ قـــــــفــــــــــس آشیانِ من است , وقتی سهمِ نِگاهت , در آسمانِ دلم نیست !
+ سوختن و ساختن , کارِ آسوده ایست . . . اما بی تو زیستن , را یاد نخواهد گرفت ; دلم !
+ ماهِ تمام هم غبطه می خورَد , وقتی خیره می شوم به صورتت ... سیرتت ! چه برسد به حسودانِ ناماندگار این دیار !
+ نامم را خط بزن از لیستِ زندگی...
+ سهمیهِ اضافی عمر * (فروشی) *
+ کافر شده ام ; تا می گویند خدا ,نامِ تو را هِجّی می کنم ( - - - - ) !
به یادت هستم , پـــــــــــــــــــیوندم :
عاشق شدن
تنها کارِ ناممکنِ روزگاری ست
که نه دلی مانده استُ
نه دلبری . . .
مانده ام اینهمه رسوبِ احساس را
وقتی که نیستی در آغوش
چگونه به پایت بریزم , ماه بانو !
بهانه هایِ دلتنگی زیاد است . . .
اما خداحافظیِ آخرت
تلنگر محکمی بود
به چهارپایه ی منِ اعدامی !
معلق می شوم!
میانِ آسمان و زمین . . .
با طنابی که مرا به آسمان وصل کرده
اینگونه به تو نزدیکترم بابونه , مگر نه؟!؟
(بی نشان)
هذیان نوشتِ کوثرانه :
ـ شاعر میگه :صد بار اگر توبه شکستی . . . , نه وایسا ببینم , واقعا بازم روت میشه توبه کنی کوثر ؟!( خود سانسوری! + خودزنی)
ـ عمقِ فاجعه زمانی ست ,که دل بخواهدُ , دِگَر دلبری نباشد !
ـ من اعتراف می کنم عاشقم ; مهم اراده ی من است و ارادتِ دل , گیرَم نه کسی داشته باشم و نه چیزی....مهـــــــم این است عــــــــاشقم!
ـ نبودِ ضمیرِ مجازیِ تو , تنها گزینه ی انحرافیِ زندگیِ من است (!)
ـحالا تو تمامِ خطوطِ ارتباطی مان را قطع کن ; با لرزشِ دست و نبضِ ناموزونِ دل و دیده ی تارَم چه کنم ؟!
ـ من خواب می بینم , نه چپ می شوند و نه راست! مستقیمِ مستقیمند ! خوابی سراسر تعبیرِ عاشقانه (!)
ـ سیمِ زندگی ام را از پریز بکش ; پُر مصرف شده ام و به درد نخور! یارانه ی عاشقانه هایم کفافِ خرجِ اضافه را نمی دهد!
(بی نشان)
تو در یادِ منی , پـــــــــيــــــــــــــوندم :
تو میدانی
به یادِ کسی بودن
زمانی که او ذره ای به یادت نیست
عینِ مُردن است
شبیه همان * مرگِ تدریجیِ یک رویا*
درد دارد احساسش, نه ماه بانو؟!
من از خیالِ های شبانه می آیم
آنجا که ترانه هایم
سرودِ مرگ می شوند !
و کودکِ گریانِ عاشقانه هایم
آغوشِ تو را بهانه می گیرد . . .
برایِ دل که نه;
گاه گاهی ,
به بهانه ی لمسِ یادهایِ به خاطر مانده مان برگرد!
نه عشق هایِ به گِل مانده !
(بی نشان)
حرف هایی از جنسِ دل ـ تنـــــگی !:
+ مجازاتم کن . . . به حبسِ ابدی در حصارِ تنهاییِ دلت !
+ گرسنه که باشم . . . شاید غزل هایِ بی قافیه را هم ببلعم!چه رسد به عشق هایِ تاریخ انقضا گذشته!
+ قانون می گوید, نه من ! . . . دوست داشتن, عیــــــــــــــنِ گداییِ یک ریالی در قرنِ ۲۵ است! قانون می گوید !
+ برقص با خیالِ آزادی از اسارتِ دوست داشتنم! برایِ من, وقتی اسیر نباشی , مقتولِ عشق خواهی شد !... تا می توانی برقــــــــــــــص!
+ کورِ مادر زادم... وقتی تو جایی در این مدارِ زندگی باشی و چشم هایم نبینَدَت !
تنها به یادِ توست , پــــــــــيـــــــــــــوندم :
بی بهانه دوست داشتن
چیزی شبیهِ یادِ تو می شود
در خیالِ کوچه پس کوچه های دلتنگی مان . . .
زیبا شده ای ;
زیبا تر از عکسِ تولدی با روسری قرمز , ماه بانو !
تمامِ توانم را جمع میکنم !
میخواهم از بودن هایت
بودن هایِ صورتی مان بنویسم (!)
پرده ی اشک را مدام کنار می زنم و . . .
از حسرتِ نداشته ها
از دلتنگی هایِ بی بُعد
از بارونِ گاه و بی گاهِ شبانه وُ
از نبودن هایمان که بُگذریم
چیزی جز هاشورِ بی پناهی را نمی توان کشید !
نمی توان نِگاشت . . .!
بابونه ی لحظه های بی کَسیِ کوثر ;
آغوش , آغوش که می گویند ,
همین بغل گرفتنِ زانوانِ غم گرفته ی
بی تو زیسته است دیگر...
هااا ؟!
(بی نشان)
دل نوشت هایِ من+دیگران :
ـ یغما گلرویی با زبانِ دلم گفت : کبوتری هستی که ردپایِ پریدنت , بر بامِ تمامِ ترانه هایِ من , پیداست !(اصلن برایِ تو گفته, کی به کیه!؟!)
ـ هر آشنایی تازه , اندوهی تازه است (وااااخعا !)
ـ هر سلامی , سر آغازِ یک حداحافظیِ دردناک است !( دور از جانِ من و دل!)
ـ همه ی لبخندها تکراریست . . . جز عکسِ تو در خیالِ آبستنِ هزار و یک غمِ من!
ـ باید برم یا تو نمیخوای بمونی ؟! (بــــُــــــغـــــــــــض)
دلتنگ شدن برایِ پــــــــــیـــــــــــــوندَم !:
پناهی می گفت:
*وقتی نباشی ... هیچی با هرچی دیگه برام فرقی نمیکنه*
اما کوثر میگه :
*وقتی نباشی . . . زمین دلیلِ گردشش رو برایِ ادامه ی حیات از دست میده!
دیگه دیوووونه وار میچرخه!
بی هیــــــــــــــــــــــــــــــــــــچ دلیلِ جغرافیاییُ
دِلی !
به جانِ ماه بانو !
بهار که برود
دیگر امیدی نمی ماند
حتی برایِ دلی
به امیدِ مهمانِ سرزده ای !
که لااقل هم نامِ تو باشد !
نترس!
رفتنم به قصدِ فراموشیست !
بدونِ بلیطِ بازگشت !
(بی نشان)
بی کسی , نوشت :
ـ من , تو را . . . او را . . . کسی را دوســـــــــــت می دارَم !
- دلم, پاکیِ نگاهی را , اسیـــــــــــــــر است !
ـ منُ آرزویِ پرواز !
ـ خیالَت را در آغـــــــــــــــوش , کشیده ام . . . راستی, تو کِی رفته ای (؟)
ـ تو و نِگاهت , تنها چهره ی بی نقابِ این روزگارِ پُر از تکرار !
پـــــــــــیوندم , دلم تنگ شده , زیـــــــــــــــــــــــــــاد :
به قولِ استاد:
* یه روزی زمینُ ترکش می کنم !*
می نشینم روبه رویِ سکوتِ چشم هاتُ
دل میدهم به عمقِ نگاهت
یه روزی عینِ همین روزا
واژه هام ته می کشن ;
اونوقت میشیم ,
منُ
توُ
یه دنیــــــــــــــــــا عاشقونه هایِ بی صدا
مگه نه , ماه بــــــــــــــانو؟!
.jpg)
این روزها
طعم نبودن ها را
با هر وعده از غذایم قورت می دهم !
چیزی شبیهِ همان قرص های روان گردان !
چیزی شبیهِ فرو کردنِ خنجری در دهان !
(بی نشان!)
پ.ن :
- گفتم: می شود
-گفتی: نه!
-گفتم : می شود
-گفتی : نه
-گفتم : اصلن بــــــــــــاید بشود !ها؟
-گفتی : نه !
اگر نشد هم ;
* به دَرَک * را برایِ همین روزها گذاشته اند دیگر !
من هنوز هم ماتِ استدلال هایت هستم!
مثلِ چشم هایت ,
در زیرِ نورِ حرم !
تسلیت نوشت :!
بـــــــــــــــــُـــــــــــــــــــغــــــــــــــــــــض می شوم برایَت. . . برایَــــــش . . .!
پیوندم :
صدایم را به خدا می رسانی؟
بگو کوثر فریاد برآورده که :
خدایا
مثلِ همیشه دستانم را بگیر;
اما این بار
کمی محکم تر !
خیالم راحت باشد دیگر ,
راحته راحت ماه بانو ؟!
اين وبلاگ يخ زده است ...
مثل دلهايمان ...
عاشقانه ها را زين پس بايد بين تارهاي تنيده عنكبوتي كه روي اين دل خسته را پوشانده جستجو كرد!!!
کوثری که روزها
شب ها
یا در هق هقِ ثانیه هایِ دلواپسی
امید به زندگی را در وجودت تزریق می کرد
غریبه ی آشنایی بود
که وجودش محتاجِ قطره ای از آنـــــــــــــهمه محبتی بود
که لحظه به لحظه عطش نداشتنش را با دل , زمزمه میکرد (!)
هوایِ دلم ابریست
بی هیچ رعد و برقی
یا نم نمِ اشکی!
تنها بغض رسوب می کند و بغض!
امیدم بویِ ناااا گرفته ست خدا !
قدری تابشِ محبتت را آرزوست !
(بی نشان)
برا دلمون , نوشت :
= برگ برگِ دفاترم , آبستنِ ترانه ای تازه است . . . قدری لبخند بزن , بابونه !
= تابستان هم که باشد , یخ می زنم در این برودتِ بی کسی !
= مرا تنـــــــــــــگ , در آغوش بگیر !
= باز هم ترانه بازیِ من , با حسِ دستانِ تو !
= کمی آهسته تر سکوت کن !
= شنا در این مکان ممنوع (احتمال غرق شدن=شعر هایِ این شاعرِ بی سر و پا ,خیسِ دلتنگی ست !)
به یادت , پــــــــــیـــــــــــــــوندم :
عزیزکم ;
ما همه زاده ی سرزمینِ بی چتریم !
من تنها به تو ,
به کودکی هایمان ,
به خنده ها و اشک هایِ گاه و بی گاهمان
مدیونم و .... بس !
و اینجا تنهایی جایی ست
که ما هیچ دِینی به آن نداریم ...
سهمِ تو همان آسمان است , ماه بانو !
گاه می بایست
از میانِ انعکاسِ نور
لابه لایِ روزنه ی پنجره ی اتاقی نمور
لبخندِ ملیحِ خدایی را یافت . . .!
گاه باید,
برایِ زنده ماندنت حتی
بهانه هایِ تازه پیدا کنی
حرف هایِ تازه ...
رنگ هایِ تازه ...
و گاهی نیز,
عشق هایِ تازه . . .!
اما من ,
با مرورِ خیالاتِ کهنه ام
همچنان خوشم!
مرا به حالِ خودم بُگذار , روزگار!
(بی نشان)
پ.ن :
+ هنوز هم یادت ,یادآورِ آرامشِ نداشته ی من است !
+ خدا کند رفتنت , دروغ باشد !
چشمانم را نیمه باز نگه می دارم...
پلک نمی زنم!
میدانی;
آخر. . .
هیـــــــــــــــــچ چیزِ این دنیا
به دیدن با حجمِ وسیع
و باز کردنِ تمامِ چشـــــــــــــــــم , نمی ارزَد !
فی البداهه نوشت :
+ مملوم از حرف هایِ بی جواب. . . از تپش هایِ دلم , لبریزِ عشقی نابِ نـــــــــــــاب (!)
+ دلِ بند زده , خریداری؟!
+ قسم خوردم که دستات مالِ من شه . . . نگاهِ اون دو چشمات مالِ من شه. . . قسم خوردم که تا دنیا به دنیاست . . . تمومِ عاشقی هات مالِ من شه!(چه فی البداهه ی لوسی!)
+ فکرشو کن اگه یه روز, دست بذارم رویِ تنت. . . من بمونم تو دنیاتو , بگم: بشم یارِ غمت؟ (بشم؟هوووم؟!)
دل نوشت :
ـ همه ی دنیا رو گشتم , نبود هیچ کس مثِ تو
تویِ این قحطیه عاشقی , کی بِت می گفت برو؟
تویِ این شبایِ دلتنگی, پُر از اشک و نگاه
تو روزایی که دلم داد میزنه پیشم بیا
تویِ نم نم چِشا , میگفت دلم با اشک و آه
بخدا دنیایِ بی بابونه رو نمیخواما
میشه لبخند بزنی تا غصه ها تموم بِشَن؟
تو گوشم حرف بزنی , چشمِ حسودا کور بِشَن
میشه باز هوار کشید , آی آدمای بی وفا
اینه بابونه ی کوثر , خوب نگاه کُنِش ,ایــــــــــنا !
تو بگو کابوسِ کوثر یه روزی تموم میشه
تویِ دنیام پُرِ از شادی و کهکشون میشه
تو بگو , خدایِ قصه ها چه مهربون میشه
اونکه من دوسِش دارم , پیشم میمونه همیشه!
(بی نشان)
سلام , پــــــــــیـــــــــوندم :
روزایی که نیستی
نه این که نباشی ها ,
نه. . .
یه جورایی رنگِ روزامون فرق میکنه!
آبی آسمون میشه نیلی!
انگار خروار خروار بغض رو
تو بغلش نگه داشته !
اما تو که یه روز میای دنبالم...
مگه نه , ماه بانو ؟!
میدانی بابونه ی بی نام و نشـــــــــان !
صحبت از نبودن هایِ تدریجی نیست;
آخر
شبِ چشم هات که نباشد
خواب نمیرود کوثرِ قصه ها !
روزهایش همانند کـــــــــــــــابوس می شوندُ
شب هایش تلنگری ست , برایِ حسِ نداشته هایش !
دلم . . .
دلم گرفته از خودمُ
خاطره هامُ
دنیامُ
هواااااااااااار هواااار فریادِ تو گلو خفه شده م . . .
راســـــــتی
بی من
هنوز هم
دنیا به کام است ؟
این روزا دلم گرفته , از تو وُ نداشته هام !
تو که گفتی میمونی , هرجایِ دنیا بات میام
این شبا ماه رو میبینم که دلش پُر از غمه
نکنه عینِ منم , غم میخوره یه عااالمه ؟!؟
(بی نشان)
چیزی شبیه به : دِل , تَنگی:
ـ دلم محدود شده ست . . . تنها در چهار دیواریِ خیالِ تو !
ـ خدایی , از دوزخِ این دنیایِ بی بابونه نجاتم بده !(آمــــــــــــــــــين !)
ـ نشسته ام کنارِ خدا . . . کمی گَپِ عاشقانه دارم !
ـ نفرین به بودنی که با دَرد همراه اســـت , نــــــــفـــــــــــــــــــــریـــــــن !
ـ پیله ی تنهایی دوخته ام . . ; به امیدِ پروانه شدن !
منُ یادِ تو , پـــــــيــــــوندم :
اگر تمامِ جاده هایِ دنیا را صاف کنم
باز هم تو نیستی
در انتهایِ این راه که لنگان لنگان می آیم !
پرواز را به من هم بیاموز. . .
اینجا دیگر جایِ ماندن نیست ;
قصـــــــد کـــــــــــــــــــــــــــــــــــوچ دارَد دلم از این ویرانکده , ماه بانو !
هق هق نوشتی از جنسِ کوثرانه :
یه روزی بهت میگم , عاشقی هام بهونه بود
واسه یِ داشتنِ تو , ستاره ها نشونه بود
یه روزی دستایِ تو یخ می زنه بی نَفَسَم
یادِ اون لحظه میفتی که می گُفتم : بی کَسَم !
یه روزی دل می تَپه برایِ داشتنم ولی . . .
دیگه کوثر نمیشه برایِ زخما , مرهمی . . .
یه روزی ترانه هام , سهمِ غریبه ها میشه
دیگه این *دوسِت دارم* , واسم یه رویا نمیشه !
تو برو , دست می کِشَم از عاشقی هایِ محال
این منُ یه دل که پَر پَر شده تو خواب و خیال !
(بی نشان)
پ.ن :
گاه گاهی کلمات بی واسطه ردیف می شوند و
قافیه ها بغل بغل بیت ها را در آغوش می گیرند ;
چیزی شبیهِ همیــــــــــــــــــــن (!)
.jpg)
نبودنت چیزی شبیهِ قایم باشَک است ;
می شمارم مُدام . . .
ده
بیــــــــــست
ســــــــــــــــــــــــی
چهــــــــــــــــــــــــــــــل
پنجــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاه
شصــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
هفتــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاد
هشتـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاد
نـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود . . .
و هربار تا به نود می رسم می ترسم,
می ترسم صـــــــــد را بگویم و تا چشم باز کنم تو نباشی!
درست شبیه به همین روزهایی که رفته ای !
نه
دوباره می شمارم !
شاید اصلا یک قایم باشک بچه گانه باشد اصلا ,نه ؟
بیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــام ؟!
(بی نشان)
تبریکاتِ ویــــــــــــــــژه نوشت :
+ مامانی . . . تولدِ روزتون مَبارَک (!)
+ ای جونم بی بی , چه خوشگل میشی وقتی موقع هدیه گرفتن از خجالت لوپ هات گُل میندازه!الهـــــــــــــــــــــــــی صد و بیست سال سایت بالا سرمون باشه همه ی نفسِ اهلِ خانه !
+ نــــــــــــــــــــوچ , من اونقدرا بی عقل نشدم که برا سالی یه روز و یه کادو دُم به تله بدم بنده خدا !(بعله, همیــــــــــنه که هست !)
+ ای خُداااااااااا , دِگر بار نیز هدیه مان به درد نخورد ! لطفا هدایا را با مادران خُشکه حساب کنید !(تو بگو هُشدار , اما تجـــــربه ست فرزندم , تجــــــــــربه !)
دل نوشت :
ـ هنوز هم به یادِ تو لبخند میزنم (!)
ـ یه روزی از همین روزا , سکوتِ این لبانِ بسته داااااااااد می شود !
ـ ببینم اصلا , زندگیِ من جهنم است یا جهنم , همین زندگی ست ؟!(هاااا؟!)
ـ برای مَرگِ آرزوهایم , الفـــــــــــــــــــــــاتحه مع الصلــــــــــــــوات !( الهی لال از دنیا نری ,دومیش رو بلندتر بفرست !)
روزت مبارک , پـــــــــــــــــیـــــــوندم :
عروسِ سپید نپوشیده ی من
این روزها نبودنت نه فریاد می شود
نه ضجه هایی که آتشِ جگر را بسوزاند
درد می شود رویِ هم
تا نفس کم آورم برایِ کشیدن
روزت مبارک نوعروسِ خاطراتِ شیرینِ کوثر !
روزت مبارک ماه بانو . . .
پ.ن :
برای شادی روحِ دوستِ عزیزم که لباس عروسش هنوز نپوشیده مانده , اگر فاتحه ای از جان و دل بگویید , دلم را دنیا دنیا شاد کرده اید . . .
کوثر و انبوهی از بُغض . . .
می گویم بنویس کوثر
بنویس
تا قلم ناله بزند بر روی کاغذ و
آه از نهادِ هرچه بیت و قافیه است
بُلند شود
اما تو
خودِ خودِ تـــــــــــــو , دَم نزن!
بُگذار حسابِ تمامِ دلتنگی ها را
روزهایِ ثانیه شُمار را
نفس های بی قرارُ
اشک هایِ بی اختیار را
بُگذارد به گرمایِ جنوب و غروبِ عاشق کُشش
* من به عشقِ تو خوشَم . . .
تو به عشقِ هرکه هستی ,خـــــــــــوش باش !*
لعنتی
باز هم این برگه ی خیس
نگُذاشت حرفم را تمام کنم . . .
لـــــــَــــــــعـــــــــــــــــنـــــــــــــــــــــــــــــــت !
پ.ن :
زین پَس ,
حروف را کنده کاری میکنم بر روی سنگ!
هم سخت است!
هم با چند قطره ی ناقابلِ اشک
خیــــــــــــسِ دلتنگی نمی شود !
هذیان نوشت :
+ خودمُ , خُدامــــــــــــــــو عشـــــــــــق است !
+ آرام تر سکوت کن , صدایِ بی تقاوتی هایت آزارم می دهد !
+ وقتی برای خوشبختی ام دعا کردی , یعنی نِگاهت سهمِ دیگری خواهد بود . . .
+ عبور و مرورِ غریبی ست . . . فقط با من بگو هستی هنوز , یا باز رفته ای ؟!
+ عشق را گذاشته ام کنار . . . قول داده ام ترکش کنم و به زندگی برگردم !(یک قولِ زنانه ی زنانه)
+ حوای عشق , رفتن اختیار کن . . . گاه باید بی آدم کــــــــــــوچ کرد ! آدم است و هزار و یک حوای دلفریبِ دیگر . . . دل زده ای بانوی موج و دریا !دل زده ای!
فریــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاد نوشت :
بــــــــــــــي تو زیستن !
بــــــــــــــــــــــــــــی تو نفس کشیدن !
بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی تو
حالتِ تهوع گرفته ام از این گردشِ ناماندگارِ چرخِ همیشه گردانِ نـــــــــــــــــــــــآمرد !
آری ;
کوثر یا به عشقش خواهد رسید
یا فلوکستین خور می شود !
قانون قانون که می گویند , همین است دیگر(؟!؟)
منو یادِ تو , پـــــــــــــیـــــــــــــــوندم :
همه میخوان این نور کوچیک
که داره تو وجودِ کوثری آروم آروم چشمک میزنه رو
بِکُشَن !
میای یه بار دیگه عینِ اون روز
قورباغه ببریم بندازیم تو یقه شون؟!
شاید مثلِ (....) غش کردُ
منو تو نور رو دست به دست کردیم برایِ روشنیِ خیالمون
هااا , ماه بانو ؟
دست دراز می کنم
بالا و بالاتر . . .
ببــــــــــــــین !
قدم نمی رسد!
کمی پایین تر نمی آیی؟
دست هایِ خالی را
دل های تُهی را
چشم هایِ به سراب نشسته را
اصلا از همه ی احوالاتِ پریشانم بُگذریم
قدری دلتنگی ام را دریاب ,
خدایِ مَن !
بغض نوشت :
ـ دستم را میگیرد درست در مرزِ رسیدن. . . میگوید همان است؟ با شوق میگویم :آری...آری همین ! میگوید بله , می دانم ! اما خواستم بدانی میدانم و نمیدهم! اعتراضیست ؟! من و انبوهی از نقطه چین ها . . . (گفتگویی کاملا صمیمانه مابینِ کوثر و خُدا !)
ـ خدای خوبم , تکه تکه که کردی دلم را... لااقل هرکدام را جایی بپاش...تابستان است و گرما, شاید پرنده های گرسنه سیر شوند !
ـ از کُدام خطِ قرمز گذشته ام که این چنین زمین گیر شده ام , معبودم ؟
ـ این من , همان منِ دیروز نیست ! نه؟
ـ گریه کن کوثر , گاهی سیلِ دیدگان, شاید تسکینَت ندهد , اما صدای شکستنت لااقل به گوشِ اجانب نمی رسد !
درد و دل :
خدایی ;
تو مطمینی؟
اگه آره , که هیــــچی . . .
اما . . . همیشه هرجایی یه تبصره داره ,مگه نه؟
این یه خواهشه خدا . . . عینِ همه ی خواهش های ۲۰ و چند ساله ام !
خدایی
خوااااهــــــــــش 
پــــــــــــــــیــــــــــــــوندم , بازنده ام همچنان ! ببین !...:
بازی که می کردیم
من زمین میخوردم و تو مدام
دست هایم را میگرفتی
من گریه میکردم و تو
مداااام دلداری میدادی
اینبار هم زمین خوردم!
اما کسی نیامده
نخواهد آمد. . .
کاش مثل همیشه سرم شکسته بود
نه دلم , ماه بانو . . . !
می دانی
شعر گفتن و نوشتن
آخرین تلاشِ من است !
یعنی که دستانم را دخیل بسته ام ;
به هرچه اِی کاش است ,
به هرچه شاید ,
هرچه اما و اَگر . . .
ویرانه ام . . .
به قولِ اُستاد:
*هاییتی شده ام . . .
ویران تر از این می خواهی؟! *
ویرانه ام و باز هم
می نویسم . . .
می نویسم . . . . .
مـــــــــــــــــــــــــي نویسم !
شاید حصارِ بودنم را معجزه ای بِشکند !
این روزها من می رنجم و
تو نِگاهم می کنی ;
می لرزم و
دست هایِ خودت را *هااا* می کنی ;
می گویم اظطراب گرفته ام از بس نیستی و نیــــــــــستی
و تو می گویی املایم ضعیف است ! ;
بالشم را خیسِ گریه می کنم و
تو خوابِ دیگری را می بینی ;
در این روز و شب های نبودنت می ترسم و
تو می گویی که متنفری از ترسوها ! ;
من عاشق تر می شوم
و تو دووور و
دوووووور تر !
من . . .
بی خیالِ هرچی مَن و نیم مَن !
اما تو هنوز هم ,
چشمهایت جادو می کند مَرا بابونه !
نِگاهت بی من
سهمِ چه کسی خواهد شد ؟؟؟
نفرین به هرکس , که بودنت را از من می گیرَد !
نــــــــــــــِـــــــــــــــــــــــــــــــــــفـــــــــــــــــــــــــــــریــــــــــــــــــــــــــــــــن !
. . .
. . .
. . .
بغضِ فروخته را نوشتن نمی آید,
تــــــــــَـــــــمـــــــــــــــــــــــام !
تــــــــــــــیـــــــــتر , نَدارد :
ـ تو دلم مُدام میگم:بسه دیگه . . . برو ; باز با خودم می گم : اگه یه دقیقه دیگه بیاد چی ؟!(آخ خدااا)
ـ معلم عزیزم , دیدن یبارم شما اشتباه کردین !(با عشق ممکن است تمامِ محال ها !). . . و من که گفتم : (این یک سوالِ مشکل است , ولی کو جواب ها ؟!) . . . کو ؟!
ـ حاشا به غیرتت رهی معیری!نووور به قبرت بباره !( اسیرِگریه ی بی اختیاره خویشتن. . .فغان که در کفِ من اختیار, باید و نیــــــــــــــــــــــست !)
ـ تبِ ۴۰ درجه و . . . آنفلوآنزایی که بشه باخیال راحت رفت زیر پتو و یک دل سیر گریه کرد و چشم های قرمز رو انداخت به گردنِ همون تبِ ۴۰ درجه . . . آرزوســـــــــــــت (!)
ـ کسی ناامید میشه که امید میبنده , نبند کوثر جان , نبند !(از نصایحِ پند آموزِ دوستی در همین حوالی. . .)
اعتراف نوشتِ کوثرانه (!) :
مردم به چشمِ آب مَرا بنگرند و لیک . . . من از سَراب , نزدِ تو بی آبرو تَرَم !
(من منتظرم . . . با آنکه می دانم نامم را نخواهی آوَرد!)
من و دلی تنگ و پـــــــــــــیــــــــوند نازنینم :
پیوندی
پُرم از غصه . . .
رسیده تا ایــــــــــــنجاهام(از گلو هم بالاتر)
یادت میاد؟
شروع کن یک قدم با تو . . .
تمامِ گام هایِ مانده اش با مــــــــــن (!)
برام بگو ماه بانو. . . برام بگو . . .(بغض)
بیت به بیت
قافیه ها را بند میزنم ;
اما دریغ و صد دریغ
که درد می شود نبودِ ضمیرِ *تو*
میان سطر به سطرِ غزلواره هایم
نه آهی ساکن می کند این دردِ وامانده را
نه تا روزِ روزگار است
آب از آسیابِ علاقه اش می اُفتد !
من
کوثر(بی نشانِ) ردیف و قافیه های چهل پاره و
شب هایِ به روز ختم نشده
مرثیه نشینِ غزل هایِ بی قافیه ای شده ام
که سوگِ سپید شدنشان را
های های زنجه موره می کند !
برایِ خودِ خودِ خودم نوشت :
+ من از هرچی اُردی جهنم است بیزارِ بیزارم ! اگر تو آمده بودی , بهار می آمد !(ولااااغیر!)
+ هیچ کس که سهل است , تــــــــــــــــــــو هم این روزها , عُمــــــــــقِ کلامم را نمیفهمی !
+ تنها گرگ ها نیستند که لباسِ میش می پوشند ! گاهی پرستو ها هم لباسِ مرغِ عشق بر تن می کنند ! عاشـــــــــــــق که شدی , کــــــــــــــو چ می کنند !(به همین راحتی!!!)
+ اصلا به من بگو , پشتِ دری که ایــــــــنچــــــــــنین ملتمسانه می کوبیــدم , آیا خُدایــــــــــــی بود (؟)
+ از یک جایی به بعد , دیگر حتـــــــــــــی , بدتر هم نمی شود ...!( نگاه کن , درست عینِ الانِ منِ خودِ کوثر!!!)
تـــــــــــــــــــــــــوجه نوشت :
ـ عاشقانه هایم دیـــــــــــــــــگر , مخاطبِ خاص ندارند !
همه شان پیش و پس از این , تقدیم به خودم ( با احترامــــــــــــات !)
توضیحی نمی دهم ;کمـــــــــاکـــــــــــــــــــــــان !
کاش جایِ تو بودم , پـــــیـــــــــوندم :
حرف هایی مونده تو حنجره ام
که گاهی بُغض میشند
گاهی اشک
گاهی غم می شوند هوار هوار و
راهِ نفس کشیدن را می بندند...
و گاه غم باد می شوند رویِ هم
خَروار , خَروار !
گاهی به انتظار
گاهی به نفرت
گاهی . . .
اما هیچ کدام به صوت یا آهـــــــــــی تبدیل نمیشوند !
کُجاست آغوشت تا بی بهانه لااقل بارید و بارید . . . ماه بانو !؟!
.jpg)
با توام با خودِ تنها
با توام ای همه رویا
با توام نشی ستاره
بری تا چِشام بباره
با توام, گلِ بهاری
مگه جُز من کسی داری؟
مگه دل نبستی نازم؟
کی بهت گفته : می بازَم؟
مگه اینجا تهِ راهه ؟
راهِ آسمون , خَرابه؟
ما میریم تا تهِ دنیا
تا تهِ جاده ی فردا
بُخدا دروغ میگن تا
منو تو بشیم یه تنها
چشماتو ببند عزیزم
اینجا دنیاش پرِِ رازه
هرکی پاش بلرزه اینجا
تا تهِ بازی می بازه!
من ...............
تو ..............................
ما ..............................................
اینهمه ضمیرِ پیچ در پیچ
تو این دنیایِ پس و پیش !
کم نیار بابونه ی کوثرِ قصه های تنها
کم نیار عزیزِ این دل ,تویِ این دَردای دنیا
من میشم ماه و ستاره , با یه ابرِ پاره پاره
تو فقط پیشم بمون تا , چِشام از دوریت نباره !
(بی نشان...عجب فی البداهه ای!)
کاش هایم را
می کارم در گُلدانِ خیال
پشتِ نِگاهِ نبودن هایت
آبِ حسرت می دهمش;
تمامِ روزهایِ جان سوز . . . تمامِ غروب هایِ عاشق کُش !
اینجا
هوایِِ با هم بودن
مسمومَت می کند ;
بیا کـــــــــــــــــــــــــــــوچ کنیم
به ناکُجایی , جُز اینجا !
کوله بار را من می آورم . . .
تو فقط همراه باشُ
بَس . . . !
(بی نشان)
تو را , با تمامِ وجــــــــــــــــــود , نوشت :
& تمامِ جاده هایِ جهان را از نقشه بر میدارمُ به هر کس یک جُفت بال می دهم تا بِدانی وقتی مسافری داری در این راهِ پُر واهِمه, چه می کِشَد کوثر ... اصلا کوثر به جهنم ;چه می کِشَد *دلش * !
& من به تو فکر میکنم ; تو به من فِکر میکنی . . .هرکداممان جُدا , جُدا; چه فایده , وقتی زمین و زمان , راه را میانمان به میراث گُذاشته است؟! هااا بابونه؟
& از وقتی تو را دارم شبــــــــــــــیه به یک مُرفهِ بی دَردَم ;عجیــــــــــــــــب!
& دنیا با ایـــــــــن همه وسعت . . .! ولی باز همـــــــــین جا , همــــیـــــن حوالیِ پَرچینِ عاشقی ها , جایِ تو خالی ست , بابونه !
جاست فور دلِ خودمونُ بابایی , نوشت :
+ تو دِلَم دارن رَخشت می شورَن( بوخو دااا !)
+ خسته شدیم از بس جلویِ اسمتون حرف (غ) نوشتیم آقا , لطفا تعجیل بفرمایین;(پیوست: تشکراتِ ویژه مبذول می داریم ! )
+ دَرد دارد . . .; بودنِ اجباری اَم را می گویَم !
+ دلی تنگ . . . خیالی آشفته . . . حرفهایی نگفته . . .!نه , اصلا مقصودِ بودنم , تنها ,حسِ داشتنتان است . . .(جوابیه ای پیرامونِ تماس هایِ مکررمان , بابونه !)
+ بازم دمِ خودم گـــــــــَــــرم که هوایِ دل رو داره ; آخه بازم, دلم , برایِ خودم سوخت !(نترس کوثرم , تو هم خُدایی داری . . .! خُدایِ خودمو گفتم , نه خودایِ تو رو بنده خدا!!!)
پ.ن : (ذکر دعایِ فرج فراموش نشود , دوستانِ گرامی)
آقا ,
غزل نمی گویم ,
اما حرفِ دل را که نمی شود نگفت!
بُگذار با خیالِ رویِ ماهِ تو عاشقی کنم
و آرام بگویی که به زودی می آیی ...
می آیی مولایم ! مگرنه آقا؟
به یادت پیــــــــــوندم :
این روزها
آنقدر به یادت هستم
که اگر به یادِ خُدا بودم
نیمی از بهشت را به نامم می زد , ماه بانو !
بُگذار لمس کنم
بودن هایت را
سهمِ من و دل
چیزی غیر از این دوست داشتن هایِ
یخ زده ی پُر زِ ناامیدی نیست , بابونه !
من
بی هیـــــــــچ بهانه ای ,
عاشقی را تنها نسخه ی دردهایمان می بینم
و بس . . .!
دست هایت را به من بده;
خسته ام از این هست هایِ اجباری ...
دردهایِ اختیاری . . .
بود هایِ تکراری . . .
مَن هایِ بی خیالی
تو , هایِ رویایی
مایِ , سراسر پوچ و خالی !!!
.......
خسته ام از نشستن ,
بیا کمی پرواز کنیم !
(بی نشان)
دوستت دارم ,نوشــــــــــــــــــت !
+ تو را آرزو نخواهم کرد ; هیـــــــــچ وقت ! تو را لحظه ای می خواهم که خود بیایی , بی آرزوهایِ کوثر ...(!)
+ باز هم خیره به من نگاه کن , میخواهم غرق شوم در ایــــــــــن همه تو ! ایــــــــن همه عشق ! ایـــــــن همه خیـــــــال!
+ بذار یه بار هم شده , آرزوهام , فقط یه آرزو نَمونن ! فقط یه بار! فقط همیـــــــن بار (!)
+ این بار تو سیب را بچین *آدم* ; بُگذار از اینجا هم تبعیــــد شویم ! تنها ما می می شویم و ما !
+ دوستت دارم هایِ صورتیهِ صووووووورتیه . . . بی حاشیه!
درِ گوشی , نوشت :!
- باورم شده است ; من , اتفاقی ام که نباید هیــــچ گاه می اُفتاد !
- تجربه هات رو بذار درِ کوزه , و با آبش قرصِ اعصابتو بخور عزیزکم !
- شُجاعت اینه , که تو موقعیتِ خطرناک... بتونی فَرار کنی !(بهله!)
- چه بگویم که نباشد رُفقا تکراری ؟!(هوووم؟)
من و یادِ تو , پـــــــیــــــــــــوند نازنینم :
گاه می گویم که :
* بنالم زِ پریشانیِ حالم ! *
باز , گویم که :
* عیان است , چه حاجت به بیانم ؟ *
هااا , ماه بانو ؟!
(کسی نوشته , که نمیدونم کیه!)
در این بَرَهوتِ
دوست داشتن هایِ پوشالی . . .
کار و بارم شده است
ترانه ها را مُدام بافتن
رَج زدنِ حروف به نامَت
و شِکافته شدنِ بند بندِ قصیده هایم
با نبودنِ ردِ پایت در این بُن بستِ ,
بود /اما نیست هایِِِ , سراسر عاشقی!
کاش می شُد
تمامِ روزهایِ تلخُ گسِ ناامیدیمان را
با یک نقطه
چیزی شبیهِ * . * ,
تمام کرد . . . !
نقطه , سرِ خَط . !
(بی نشان)
تنها به یادِ *تــــــــــــو * , نوشت :
ـ این روزها غم , دانه به دانه , می اُفتد رویِ صورتم . . . شور است طعمِ نبودَنَت بابونه !
ـ تو دُنیای بی داوَر , ;کی جرات داره چشم هایِ تو رو محکوم کنه آخه عزیزکم !
ـ یه نتیجه گرفتم ; *زندگی* با زن آغاز میشه . . . و * مُردن * با مرد . . . یعنی شـــــــــی؟!(هوووم؟!)
ـ ببین نازدونه , من عاقل تر از اونی هستم که فکر کنم ! من فقط عاشقی میکنم , فـــــــقـــــــطـ !
ـ گفتنی ها کم نیست , من و تو کَم گفتیم ...(!)
عجیبا غریبا , نوشت :
+ پارسال دوست , امسال برو بابااااا !
+ آتش بگیر تا که بدانی چه می کشم . . . احساسِ سوختن به تماشا نمی شود !
+ دود از هر کُنده ای بلند نمیشه !(گفته باشَم!)
+ میگماااااا . . . آدما می رَن که برگردَن , یا میان که بِرَن ؟!
به یادت , پـــــــــیـــــوند نازنینم :
و عشقِ من و کودکی هایمان
از همان خیالِ تکیه به شانه هایِ تو ,
به اوجِ ترانه بازی هایِ امروز رسید !
امروز بی تو
و فرداهایم باز بی تو !
یا برگرد , یا مَرا ببر !
نه دستورست نه اجبار ! تنها التماسی دوستانه ست , ماه بانو !
و سکوتم امشب
طرحِ ناقصی ست
از زلالِ معنویاتت , مادرِ سادات !
امشب تیرِ خلاص است ,
به قلبِ مایی که با ادّعایی تنها
دوست داشتنت را آنقدر بلـــــــــــــند تکرار کرده ا یــــــم
تا گوشِ عالم و آدم , کَر شود . . .
تو را کُجای این کرانه ی بی نهایت جستجو توانم کرد, بی بیِ دو عالم؟!
تو ما را
دل هایِ شکسته مان را
و گاه گاه
دست هایِ بسته مان را دریاب !
روسیاهم ,
اما
شما دریاب دلمان را , بانو . . . (!)
(بی نشان)
اندوه ,نوشت :
+ پرنده ای رویا می دید , تویِ دست هایِ تو خوابیده است !
+ مثل غریبی تمامِ عمر , هرکه را دوست داشتم . . . بدرقه کردم !
+ بی مادر شدن سخت است ! . . . اما پدرِِ کودکان را آرام کنیم , یا کودکانتان را . . ., بانو ؟!
+ از امشب ,چاه رستگار می شود به هُرمِ نفس هایِ مولای غریب . . . رسمتان نبود رفتن بانو . . . نبود !
+ محسنم ; صدایِ خنده هایِ کودکانه ات را نشنیده ام هنوز , نگو که تو هم مسافری بابا !؟!؟!
برایِ مولایم :
چاه هم از ما لیاقتش بیشتر بود
که صدایتان را بشنود,
هم پایه ی اشک هایتان
ماه را به سوگ بنشاند,
و من هنوز ندانم شیعه بودن یعنی چه ؟!
ای وای و صد وای به تو کوثر , وای بر حال و روزَت . . .!
پـــــــــیــــــــــوندم :
می دانم ;
آنجا که تو هستی هم غوغایی برپاست امشب!
ماه بانو , تو نزدیکتری به خوبان
عرضِ تسلیتمان را می رسانی به مولا؟!
پ.ن :
آقایِ غایبم ....... تسلیت می گوید این بنده ی سراپا تقصیر (!)
.jpg)
دوستی گفت :
این روزها دیگر نمیگویم *گشتم نبــــــــــود , نگـــــــــــــرد نیـــــــــــست!*
میگویم : اتفاقا هم بود . . . اما از آنِ ما نبود . . . شما بگردید! لابد برایِ شماست !
و من سراسیمه میشوم
از اینهمه صراحتِ لهجه ی عاشقانه و بی بهانه اش!
اما باور کن
از همان کودکی
به ما جدایی را آموختند !
آن لحظه که رویِ تخته های سیاه می نوشتند :
خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــوب ها / بــــــــــَــــــــــــــــــــــــد ها
به یادَت نوشت :
+ غریب می نوازد این روزها , سمفونیِ روزگارِ ما , بابونه !
+ از دردهایِ کوچیکه که آدم می ناله . . . دردهایِ سخت , لـال می کنه آدم رو !
+ کوشی؟
+ تو , همین چشمهایِ معصومِ تو . . . قیامت را , قیامت می کند !
بانویِ دو عالم :
»»» زهرا اگر نبود , شفاعت خُرافه بود . . . . . . . . حتی خُدا , بدونِ دلیل و نشانه بود ! «««
پیـــــــــــــوندم و من :
من به همه ثابت میکنم
خداوند میانِ آغوشِ تورا
بهشت نام نهاده است , ماه بانو !
این روزها
از وقتی فهمیده ام میانِ این به ظاهر آدمیان
راه می روی,
می دوی,
می خندی,
و گاه و بی گاه می گِریی,
به هر که می رسم
بی محابا , سَـــــــــــلام می کنم !
یکی : راستی رفیق , بهارِ دلکَشی ست ,نه ؟!
من : مزخرف می گویی یا هذیان ؟ بی بابونه, تقویم برگ نمیخورد
چه رِسَد به آمدنِ بهار , زِهی خیالِ باطل (!)
همون یکی : تب داری , کمی استراحت کن !
من : بابونه که آمد ,چشم . . . راستی , گفتی امروز چندم است ؟!
همون یکی : . . . بهار نیامده , راحت باش!
کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا ت !
پ.ن :
ـ راســــــــــــتــــــــــی , چند روز مونده به بهارِ دلِمون ؟!
اعتراف نوشت :
* اعتراف می کنم ; دیوارِ چیـــــــــن هم که باشم , باز تکیه گاه می خواهم !
* اعتراف می کنم ; دارد زمانِ آمدنت دیــــــــــــر می شود , مولایِ غایبم !
* اعتراف می کنم ; بخداااا فرار کردن از هرچــــــــــیزی آسونه , اما قسمتِ سختش آزاد موندنه !
* اعتراف می کنم ; تجربه اسمِ مستعاریه که ما , عادت کردیم رو خطاهامون بذاریم !
دلِ تنگ , نوشت :
+ دستت را میگیرم . . . و غــَـــــــرق می شوم (!)
+ دردم از یار است و . . . درمااااااااااان نیز هَم !(میم بده !)
+ هرکس از این دنیا چیزی برداشت , من از این دنیا دَست برداشتم (مولا علی ع )
+ کاش میدونستی , بعضی واژه ها رو مثل درد , باید کشیـــــــــد . . . نمیشه نوشت !
یــــــــــــک کـــــــــــــلام , نوشت :
تمامِ وجودمان به یک نقطه بند است !
خیلی راحت می شود ,
از خـــــــــــُـــــــــــــــــــــــــــــــدا . . . جـــــــــُــــــــــــــــــدا , شُد (!)
به یادت , پـــــــیـــــــوندم :
اگر دوباره به دنیا بیام
باز هم
کیـــــــــش و مـــــــــــاتِ
دوستانه هایِ تو خواهم شد , ماه بانو !
اینقدر هوای بی تو بودن آلوده شده
که هر وقت در آن عمیـــــــــق نفس میکشم
چشم هایم می سوزند ,
قلبم تند , تند می زند ,
و پایِ رفتنم سست می شود !
تنها به چشمانِ تو اعتماد داشتم , بابونه . . .
حواسَت هست؟!
اِی شادیت ,همیـــــــــشه باقی و جاری و ساری . . .(!)
(بی نشان)
اِقرار نوشت :
ـ دوست داشتَنَت , حقِ من است ; به همان اندازه که دوست نداشته شُدَنَم, حقِ توست !
ـ به خاطرِ منم شده , مواظبِ خودت باش (!)
ـ درد , قُل قَل می زند . . . در سماورِ خون آبه ی دلم (!)
ـ کلاغ پَر بازی می کردیم . . . غفلت کردیم و معرفت , پریـــــــــــــــد!
ـ دل نبند , رهگُذرم !( دور از جونِ منو بابونه اَلبَــــــــــت!)
ـ دنیا ,وفا ندااااااااااره (روزی ۳ بار , صبح و ظهر و شب تکرار شود !)
برایِ پیــــــــــــــــوندم :
و تو
هر کُجای این آسمانِ نیلی باشی
به رویاهایِ من باز خواهی گَشت ;
و آغوش در آغوشِ هم
عطرِ بودن هایمان را
با همان نسیمِ خنده هایِِ کودکانمان
به جانمان هدیه خواهیم داد , مگرنه ماه بانو ؟!
(بی نشان)
قدری تکان بده دنیای پوچ را
دنیای کج مدارِِِ غریبان فروش را
قدری نفس بکش ,اگر اینجا نه غایت است
حتی اگر , مرگ ; برایت یه حاجت است
باید نوشت تا که دلم تازه تر شود
تا از حصار غم بگریزد , و رد شود . . .(ادامه دارد همچنین . . .)
نمیشه, با دستهایی نوشت
که قندیل بستن با نبودنِ گرمیِ دست هات
اما این روزا . . .
سر گذاشتم رو شونه هایِ خودم . . .
بی تو ;
گریه میکنم برایِ هیـــــــچ هایی , که هیــــــــــچ وقت نداشتمشون!
بازم میگم: ای کـــــــــاش;
و باز میگم: جیره ی ای کاش هام ,
تموم نشه یه وقت (!)
(بی نشان)
بــــــــــــــــرات نوشت :
: لطفا مَرا موقتن دوست داشته باش !
: فراموش خانه است دلت ؟!
: نرسیدنت , افسانه ی تلخی ست . . . تو که میدانی بابونه ,هااا؟
: هر روز , بی تو ; روزِ مباداست !(چقدر دوست داشتنیه نه؟!)
: من و یادِ خنده هایِِ تو . . .; مســــــــــت می شوم هنــــــــــوز!
: پرنده بر دوشِ تو که خانه کرد . . . پرواز چه حقیر است, در نظرش !
پند , نوشت:
+ حواسِت باشه , زندگی بیشتر از اونی که کُشتی باشه , شطرنجه عزیزکم!
+ آدم ها دو دسته اند :بدبخت هایی که گرفتارِ قفسن ; بدبخت تر هایی که عاشقِ قفسن(تو کدومی کَلَک؟!)
+ به چشمِ کودکِ عاقل مَرا نِگاه مکن . . . کسی که عشق ندارد , به عقل متهم است !(واااویلا !چه شود...)
به یادت , پـــــــــیــــــــــوندم :
من با قصه هایِ کهنه ,
نه ;
خوابم نمی بَرَد . . .
بتابِ چشمه ی نور,
تشنه از شب آمده است !
(دست بردن در اشعارِِ این و اون . . . شد این!). . . خوبه ماه بانو؟
تویِ این راه ,
یا تویِ اینهمه بیراه . . .
واسم از عشق بگو ,
تا پَر کِشم , تا تهِ رویا . . .
تویِ تاریکی محض,
یا تو روشنیِ مهتابِ خدا . . .
واسم از *ما*یی بگو
نمیخواد بمونه اینجا , تک و تنها . . .
حرف ها پشتِ سرِ هم . . .
قطار قطار ,
صف میِکشن . . .
اما این ایستگاهِ آخرِش کجاست ؟!
(بی نشان)
دل نِگاشت :
+ بیا با هم بشینیم کنارِ ایـــــــــنهمه هـــــیــــچ . . . ایـــــنهمه پــــــــــوچ ! مهم اینه با همیــــــــم; با هـــــــم!
+ اعتصابِ غذا نکرده ام . . . !تنها از دنیایتان سیـــــــــرم!سیـــــــر!
+ باد خودش رو تو آغوشم میندازه . . . محـــکم بغلش میکنم ! به رسمِ وفا! (قاصدکم را می آورد به سویت, آخَر!)
+ بخند . . . دنیا قابلِ تحمل تر است وقتی میخندی . . .(وفادارم به خیالت حتی !)
+ آتیــــــــشم نزن ! ققنوس فقط یه افسانه بود !(اقســـــــــانه ی دروغَکی!)
یه چیزایی , نوشتِ دیگرون :
- من رفیقِ گریه هاتم . . . !
- ببین دوستِ گرامی!. . . فیل هم که باشی , باز میخوری زمین! . . . به حق یا ناحق!(گفته باشیم خلاصه!)
- هر میوه ای که دست رساندیم چوب شد . . . ما لایقِ بهار نبودیم , خوب شد (هوووم؟)
- اگر کسی رو پیدا نکردی که با رفتنش نابود بشی , تمومِ زندگیت رو باختی عزیز!
- تو . . . آره خودِ تو . . . نمیخوای آدم بِشی؟!(اینجا به دردِ فرشته ها نمیخوره ها; نگی کوثر نگفت!)
به یادِ پـــــــیـــــــوندِ خاطراتم :
پرنده
تا میتونست بالا پرید و پرید و پرید . . .
اونقدر ماتِ نِگاهِ مهربونت شد. . .
که یادش رفت بال بزنه و . . .
همیشه عادتته عالمو ماتِ خود کنی!
میدونم بینِ پری ها, از همه قشنگ تری!
(بی نشان)
روزه ی سکوت میگیرم
تا نیازارَم دلت را اندکی ,
حتی یه ذره !
تو روزایی که همَ ش دلم میگیره
تو شبایی که مُدام تنَ م اسیره !
تویِ این بُهتِ نبودن , صدایِِ ساعتِ مست
توی این ثانیه های ظلمت و بی کَسِ پَست
موندنم شده بهانه
یا یه شعرِ عاشقانه . . .
نمیگم که دل بده تا تهِ رویا
تا تهِ جاده ی فردا . . .
میگم آروم درِ گوشم بگو اینجایی عزیز . . .
بخدا دوسِت دارم, نداشتنُ دوریُ . . .
میشنوی عزیز؟
خدایی; بارونِ چشما همشون بهونه میشن
تا که برگرده مسافرم یه روزی از روزا
خدایی , بابونه رو کوثرِ قصه میگه ها ؟!
دوست داشت , نوشت :
* در دلم هستی و بینِ من و تو فاصله هاست (!)
* فصل به فصل تموم میشن قصه هام (یا غصه هام!) . . . لابه لایِ کدوم صفحه و سطر , جاموندی آخه؟
* چطور پلک بر رویِ هم مینهی , تویی که در رویِ خاک , خواب را بر من حرام کرده ای, پاره ی وجود؟!
* هر روز شروعِ ماست ; دیوار از آنِ من , دنیا برایِ تو (شایدم اصلن بزنم به نامِ تو ! خیالیه؟!)
از هرجا و هرچی نوشت :
ـ تو عاشقی اَزم سبقت بگیری , نور بالا میزنما !(دیگه دیگه!)
ـ فریــــــــــــــاد ها مونده تو گلو . . .; بی مصـــــــــــرف (!)
ـ ببین منو ; . . . داشتیم ؟!(تو چشــــــام نیگاه کن!)
ـ این روزا دارم ته نشین میشم ! عینِ رسوبِ آسپرین دانشجوهام !بدونِ دست بُردن تو اعداد و ارقامِ وزنِِ ته مانده هام!
ـ همه ی تراژدی هایِ دنیا رو خوندم . . . نمیخوام بشم یکی شبیهِ اونا . . .!(نخواستن هم عینِ نتونستن میتونه بشه , مگه نه؟!)
مَخلصِ کلام :
هِی میخواهم شعرواره بگویم
و هی اشک میشوم لابه لایِ کلماتم . . .
من می مانم و
کیبوردِ خیس و . . .
کلی حرفِ نگفته (!)
برایِ پــــــــــیــــــــــوندم :
نه میخواهم زیبا ای ات را ستایش کنم
و نه دوست داشتنمان را به رُخِ عالم و آدم بِکشم !
تنها سکوت میکنم , به جایِ تمامِ خوشی هایِ باقیمانده
که هرگز , زاده نشد , ماه بانو (!)
(بی نشان)
این روزها بویِ گسِ دلتنگی
تمامِ زوایایِ وجودم را پُر کرده
و چه خیالی بافته بودم
که دل اگر بِتَپَد ,
تاب نمی آرد دوری اَت را کوثر . . .
بافتنیِ وَهمُ خیالُ
گرمایِ اُردی جهنم !
بُگذار , بُگذرم از هرچه بود و بود و بود . . .
اما ,
دلم را که تکه تکه کردی بابونه ,
لااقلی یکی را بردار ... یادگاری (!)
(بی نشان)
برا دلم , نوشت :
* فقط مَرا ببین . . . هَمین (!)
* اصلا خیال کن , من و تو . . . چه ٬ما ٬ ی بی نظیری ! وای . . . (!)
* به جز خیالِ تو . . . ببین! چیزی کنارم نیست !
* ابر , ابر گریه دارم . . . بارانی ات را بپوش و مرا در آغوش بگیر . . .(خیالِ پوچِ کوثر!)
مولایِ صاحبِ عصر و الزمان :
سلام بهانه ای برایِ هق هقِ ثانیه هام !
یک راســــــــــــــت سرِ اصـــــلِ مطلب :
بیا و بمان . . .
تا خون جاری شود در این رگ هایِ به هم پیوسته !
قلب هایِ پوسیده !
چشم هایِ بارانی ,
گوش هایِ پُر زِِ سکوت,
حنجره هایی سراسر طوفان و خون !
به یادت , پـــــــــیــــــــوندم :
و به لحظه هایی فکر میکنم ,
که بی حضورِِ تو
و خنده هایِ معصومانه ات ,
خط به خط تباه می کنم ,ماه بانو (!)
وقتی تو نیستی
خیالِِ کوثر را چه به پرواز
در آستانِ نگاهت ؟
نیستن هایم ,
دردِ نبودن هایِ گاه و بی گاهت را تسکین نمی دهد , نازنینِ کوثر!
پرنده را چه به پرواز
در هوایِ بی تویی؟!
به قولِ شاهد :
*قدری نمک بپاش به رویِ زخم هایم . . .
بِگذار ,
نمک گیرَت شوم !!! *
کاش توانِ فریادِ بلندی
یا آهی سوخته
با *ه* عمیقی . .
نه ,
جانی نمانده به کوثر , بابونه !
نذارم تویِ تب و تاب ,تویِ بیداریِ مهتاب
بخدا دلم میگیره , وقتی چشمام تو رو میخواد
تو که نیستی توی آغوش , تویِ این شبایِ دلگیر
تویِ لحظه های کابوس , توی این حسرتِ تقدیر
(بی نشان)
غصه نوشت :
+ دلگیرِ دلگیرم , از غصه میمیرم . . . مَرا بُگذار و بُگذَر (!)
+ باشد که باشی , باید که باشی ...دعا , التماس , چه می دانم . . .(!)
+ آرزوهامون اصلا آفریده شدن , برایِ بر باد رفتن !
+ سختم است , هی خودم را بغل کنم و بخوابم . . . می دانی ؟!
به یادِ تو , پیـــــــــــــوند نازنینم :
روزی . . .
شبی . . .
چشم هایِ گریانم را سرِ راه می گذارم
یک روز از همین روزها !
من به دنبالِ نِگاهی بودم
که به صد ناز و ادا می اَرزید . . .
چشم در چشمِ نسیم ;
بوسه بر بوسه ی باد ;
دست در دستِ سکوت ,
برویم تا تهِ بودن هامان
و بخوانیم که فرصت باقیست . . .!
می توان عاشق بود,
می توان دردِ شقایق فهمید ;
اندکی
صبر,
تحمل باید !
تو که همراهِ دلم می آیی؟!
پس بگو بسم الله . . .
(بی نشان)
برا , دِلِمــــــــــون نوشت :
» سقف , اختراعِ عجیبِ بشر است; که طعمِ دیدنِ آسمان را , از نِگاهمان دریغ می کند (!)
» چِنان تواَم , که ندانند زِِ ما , کُدام تویی !
» هنوزم معتقدم , گاهی این خودِ آدم نیست که تصمیم میگیره ! (پس کیه آیا ؟!)
» خدایی , سرتو یکم بیار جلو تر . . . میخوام باهات پِچ پِج کنم !
» عصرِ اون روز , زیرِ بارونِ نگاهام . . . یادته ؟!( نیست , چون ندیدی!)
کمی تا قسمتی, حقیقت نوشت :
+ آرزوهایت برایم دستور است! (لطفا یکی اینو برا خودمم تکرار کنه! )
+ عُمرَن اگه لِنگَمو پیدا کنی (والااا !)
+ خدا گَر زِ حِکمت ببندد دری . . . زِ رَحمَت ببندد , درِِ دیگَری ! ( از ما گفتن بود ... نگین کوثر نگفت!شوووووخیه ها)
+ تو دلم دارن رَخت میشورن اِنگاری !
+ نترسید , همچنان سالمیم , این افتادن ها برامون عادی شده , به پا سرِِ پِلِ صِراط نیفتیم عمووو( صلواتِ دوم رو بلند تر ختم کن ن ن !)
*با پیوستِ اینکه : امروز همچیـــــــــن افتادیم , عیـــــــــنِ شیـــــــــــرزن,با صورت رو زمین و اینا . . .!*
پیــــــــــــوند و نوشته هایم :
قصه ی خاطراتِ من و تو
قصه ی همیشه ی پاییزه!
با برگ های زرد و نارنجی و
خِش خِش هاشون !
بی تابم ;
بی تاب می شینم و بلند می شَم. . .
رفتی ؟
بی بهانه رفتی ماه بانو ؟!
(کوثر بی نشان)
روزگاری بود
که تنها قابِ شعر هایم را
قافیه میچیدم و
بند بندِ چهارپاره اش را
مصرعی میکاشتم
هم وزنِِ عشق های کبود و ناپیدایم !
چه شد که سپید شد غزل هایِ قافیه هایم!
نَدانَم (!)
من برایِ داشتنت , دنیا رو نقاشی کنم
یا ستاره ها رو تو باغچه ی حسرت بِکارم
یا بشم قناریِ شهرِ پُر از رنگ و ریا
یا که دریا رو بیارم تویِ تُنگِ ماهیا
میشی دِلبر واسه یِ کوثرِ شهرِ قصه ها؟
دست میذاری تویِ دستام , تویِ این بی کَسیا؟
شب شد و باز دِلَکَم , بهونه گیر میشه هنوز
آخه طعمِ اون نگات مونده تو چِشمام , شب و روز !
ادامه دارد ! (بی نشان)
دل نوشت :
= مِثِ بارووون , تو چِشاتم . . . مگه دل نداره چشمات ؟!(فی البداهه شد؟!)
= حتی اگر نباشی , می آفَرینَمَت !!!
= تا به تام . . . با هیچ کس جفت نمیشم بدونِ تو !
= شد, شد . . . نشد , باید بِشه (!)
= ایـــــــــــــــــــن همه تــــــــــو , دَر من . . . چه می کند ؟!
برایَ پــــــــــــیـــــــــــوندم , می نویسم :
دلم را فشار بده
بُگذار اینهمه شعر و اشک و آه را بیرون بریزم . . .
بی تو ,
دنیایِ خدا
به مُفت هم نمی اَرزَد ماه بانو (!)
(بی نشان)
فلسفه میگه :
تولد هر نوزاد ,
یعنی اینکه خدا هنوزم ازمون ناامید نشده !
اما اینکه مرگِ ما آدم ها چه معنایی داشته باشه
شاید هنوزم برای فلاسفه ,
معنی به این قشنگی پیدا نکرده باشه . . .
اما منطقِ کوثری میگه :
بودن ها ;
یا نیستن هایِ تدریجی ,
تنها دلیل می خواهد و تمام . . .
من فعلش را صرف می کنم . . .
اما تو ,
تنها *تو * ,
دلیلش باش و بَس . . .
(بی نشان)
پَند نوشت :
+ هیچ گربه ای محضِ رضایِ خدا موش نمیگیره ! پس برو خوش باش , اما تو بمان و دِگران! وای به حالِ دِگران (!)
+ هیچ چیز از طلبکار بودنِ افراد بعد از اشتباهاتشون , برام تهوع آورتر نیست !
+ خدا به کَسایی کمک میکنه , که اول خودشون به خودشون کمک کنن عزیزکم!
دل نوشت :
* میگما . . . دلِ خوش چیه , که داشتنش اینقدر سخته؟ هوووم؟
* همه از دستِ غیر , ناله کنند . . . کوثر از دستِ خویشتن , فریااااد (!)
* خدا رو می پرستم , چون اشتباهن تو چشمایِ تو فرمانروایی میکنه , بابونه !
بابایی نوشت :
× کماکان دلم میسوزه بابایی , فقط تو رو خدا نگین گرفتنِ حق , بهایی داره که باید بپردازم !
به یادِ پیــــــــــــــــوندم :
پیشانی ام را چسبانده ام
پشتِ شیشه ی ویترینِ خدا . . .
شاید تو را دوباره ببینم ماه بانو (!)
(گرانمایه)
پ.ن :
مریــــــــــــــــــــــمی (دوستِ هم دانشگاهیِ عزیزم) , مـــــــــامــــــــــانـــــــــی شدنت مَبالَک . . .
خوش به حالِ بید مجنون حیاطِ دانشکده مان
می تواند ساعت ها به انتظار بایستد . . .
بی ساعتِ مُچی به دستش . . .
بدونِ قدم زدن هایِ دلهره آور
یا لرزش دست و صدایی حتی !
کاش این بار
بعدِ بهار
باد مصادره نکند برگ هایش را . . .
آخَر ;
خدا می داند با چند چشمش معشوق را نِگریسته است !
(بی نشان)
دل نوشت :
ـ ببین عزیزکم ; پریدن از یه صخره وقتی بهت ضربه می زنه , که یادت بره پرواز کنی !
ـ میانِ دردِ من تا دردِ مردَم , تفاوت از زمین تا آسمان است !
ـ آسمون خیــــــــــــــــلی بزرگه ! بیچاره پرنده هایِ تنها . . . موقعِ پرواز!
ـ بابونه که نباشد , نبودن را . . . به بودنِ با زجر, ترجیح میدم (به خودِ خدا قســــــم !)
پ.ن :
+ تو این دوره ی بی کسی آخه حالی به آدم میمونه؟ نه والله. . .احوالی به آدم می مونه ؟ نه بالله! ( گفتگویِ من و اون یکی!)
+ کاش یه شب با این حس به خواب برم , * شُد * !
+ کم بزن , اما همیشه بزن (غُر را عرض کردم ها !)
+ چشمک , هنرِ ثانیه هاست ! (حالا نه واسه بعضی ها . . . جنبه داشته باش بچه!)
به یاد پیــــــــــــــوند نوشت :
می پرسند حالت خوب است ؟
دروغ بگویم ,
یا آه بکشم ؟
اما خیالِ کودکی هایمان که به ذهنم می آید
عاشق می شوم بی محابا . . .
کاملا تصادفی ست ,
که بی تو زنده مانده ام ماه بانو !
اعتماد به نفسِ غریبی داشت
وقتی از بودن هایی صحبت میکرد
که باور نداشت دلم هنوز . . .
نه اینکه روزها ستاره ای نباشد . . .
نه ;
چشمانم ,
فروغِ ابدیتِ تو را تنها باور دارد ,
و بس ;
همیشه بچسب به دل , که مستِ انبوهِ نِگاته!
بخدا دوسِت دارم طعمی به رنگِ اون چِشاته !
نمیشه به دنیا گفت : وایسا میخوام , تنها برم باز
نمیشه , وقتی ترانه هام , پُر از بغضِ صِداته !
(بی نشان)
اینور , اونور نوشت :
+ دوستت دارم یواشکی !
+ عبور موقتِ تگزاس (پشتِ یه پیکانِ قرمزِ مدل ۵۹!)
+ پشتِ این وَهمی , یا آن ؟! . . . عزیزم؟
فُور یـــــووو , نوشت :
سر و صدایِ دنیا , دیوانه ام می کند . . . چیزی بگو آخَر . . .
گفتی : چشم , توضیح می دهم ;
و باز ساکت شدی . . .
آخ بابونه . . .
دلِ آدم
به همین سادگی اسیر می شود ها . . .(!)
برایِ پیـــــــوند نوشت :
بهار و
نسیمِ دلخوشی هایش !
اما باز . . .
قلبم ,
گوشه کنارِ خاطرات
کِز کرده به یادَت !!! (بی نشان)
دلم ...
دلَ م . . .
آخ . . . دلِ من !
دیگر با کدام لهجه ی بومیِ,
در این سرزمینِ پُر از دردهایِ زیر پوستی
دوستت دارم هایِ نم دار و مَلَس را زمزمه کنم (؟)
(بی نشان)
شب نوشت :
* قرارِمان باشد حوالیِ کوچه ی بن بستِ دلواپسی! . . . راستی ,ساعت را بُگذار همان ساعتِ صفرِ عاشقی !
* چه خوب میگه : من دیوونه وار , تشنه ی نوازِشم ! . . .( کمی ناز میخری بابونه؟!)
* مشق هایم را نمینویسم . . . کودکِ لجبازِ دلم هوایِ نوشتنِ -بابا آب داد - را ندارد . . . کاش درسمان می رسید به: - آن مرد آمد !- . . . روزی هزار بار نوشته امش آخر (!)
* من دلم , گاه بچه می شود (!)
دَری وَری نوشت :
» ببین دوستِ عزیز , اگه با دلم بازی کنی , ۳ هیچ می بازی! پس نکن بچه جان!دِ نکن!
» من که یادداشت هایِ طولانیِ وبلاگ ها را نمیخوانم و نظر میدهم! شما هم می توانید البته !
» شکستنی ام , لطفا با احتیاط حمل شود (!)
» وولــِک قِـــطـــــــار نِـدیـــــــدی ؟!(پشتِ یه مینی بوس با پلاک آبادان !) . . .اِندِ خلاقیتی عمووو!
برای پیوند نوشت :
گل هایِ باغچه . . .
همه دیشب شکفته اند . . .
از کوچه ی ما گذشته بودی ماه بانو؟!
(کاظمی)
تبادل
لینک هوشمند